"Różnimy się, co akurat nie trudno zgadnąć, ale mamy jedną wspólną przypadłość..."

Rysunek Andrzeja Mleczki

Blogerzy mogą czuć się zaszczyceni. Do naszego grona dołączyła osobistość nietuzinkowa. Już sam fakt korzystania z tej samej globalnej sieci co ona, przyprawia mnie o dreszcze i wywołuje nieopisaną ekscytację graniczącą wręcz z podnieceniem. Jarosław Kaczyński - tak, ten sam, który nie tak dawno wypowiadał się na temat internautów z pogardą stawiając ich w roli "podgatunku". Należałoby więc zadać sobie pytanie: Czy my - internauci - tak ewoluowaliśmy przez ostatnie 2 lata, by Pan Prezes spojrzał na nas łaskawszym okiem, czy może to w nim zaszła jakaś zmiana?

Ostatnia kampania prezydencka ukazała nam nowe oblicze Pana Jarosława, jego zdolność do przepoczwarzania się i skłonność do zmian dotychczasowych ocen wobec chociażby ludzi lewicy i Rosjan (których potrafił nazwać nawet przyjaciółmi). Nie dziwi więc już wyrachowana zagrywka związana z internetem. Mieliśmy już przecież videobloga, którego działalność zakończyła się po pierwszym "filmiku", teraz czas na formę pisaną. A wszystko to dla nas...dla [potencjalnych] wyborców. Samego efektu oceniać nie będę, nie będę też drwił z wpisów, które przypominają bardziej rozdział popularnonaukowej książki, a nie internetową notkę, nie będę kpił z zapewnień o czytaniu każdego komentarza pod postem (ach zawsze lubiłem ten sposób obrzucaniem kogoś błotem nie brudząc sobie przy tym rąk). Nie oceniam, bo dopiero naraziłbym się na śmieszność - bowiem Pan Jarosław w ciągu jednego dnia zanotował więcej odsłon niż (pozostawiający wiele do życzenia) 'nonkonformista' przez rok swojej aktywności.

Tak jak nie śmieszyły mnie również kąśliwe żarty skierowane w Pana Prezesa na temat jego kawalerstwa, mieszkania z kotem, braku prawa jazdy, konta bankowego, znajomości języków obcych, wzrostu itd., tak dalej nie śmieszą mnie żarty na temat jego obsługi komputera ograniczającej się do wydawania poleceń swoim "podwładnym" - bo przecież to takie trywialne, chamskie, infantylne zarazem, a jednocześnie świadczące o braku innych merytorycznych uwag. A wszyscy dobrze wiemy - że tych merytorycznych znalazłoby się jeszcze więcej.

Zawsze jednak mogę się podśmiewać z całej tej "teatralnej gry" Pana Prezesa i jego puszczanych "oczek" w stronę młodych wyborców. Fakt faktem, cel został poniekąd osiągnięty, bo nawet ja jako (delikatnie rzecz ujmując) sceptyk politycznej działalności Pana Jarosława Kaczyńskiego, bloga odwiedzam, a nawet zgadzam się z wyrażaną  ostatnio przez Pana Prezesa troską o narodową pamięć, szacunek dla historii i niefałszowanie faktów,  chociażby dlatego, że można usłyszeć w odpowiedzi: "...Pierdo**sz, nie było cię tam!".